ลิง หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว

ลิง หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว

คำกล่าวขานในหมู่นักเล่นเครื่องรางของขลังในสมัยโบราณที่ได้กล่าวไว้คือ

” ลิง หลวงพ่อดิ่ง สิงห์ หลวงพ่อเดิม เสือ หลวงพ่อปาน หนุมาน หลวงพ่อสุน ฯลฯ และ ตุ๊กตาทองหรือกุมารทอง ต้องหลวงพ่อเต๋ "

หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว ท่านจะมีชื่อเสียงมากทางด้านลิง และเป็นเจ้าของเหรียญที่แพงที่สุดในเมืองแปดริ้ว เหตุที่ทำให้เหรียญท่านแพง เพราะประสบการณ์เรื่องความเหนียว ที่เล่าขานกันไม่จบสิ้น เพราะมีเยอะจริงๆ


หลวงพ่อดิ่ง ท่านน่าจะออกเครื่องรางตั้งแต่ยังหนุ่มๆ น่าจะไม่ถึงสี่สิบ เหตุที่ทราบ เพราะลิงของท่านไปแสดงอภินิหาร ต่อพระพักตร์เสด็จเตี่ย กรมหลวงชุมพรฯ เรื่องมีอยู่ว่า พลทหารเรือสองคนเกิดชกต่อยกัน อีกคนสู้ไม่ได้ เลยชักมีดพกกระซวกอีกฝ่ายหนึ่งตั้งหลายที พอมีคนมาห้าม จึงนำตัวทั้งสอง ไปหาเสด็จเตี่ย

เสด็จเตี่ยเห็นอีกคนถูกแทงเสื้อแสงขาด แต่ไม่เป็นอะไร จึงตรัสถามว่า เจ้ามีของดีอะไร จึงถูกแทงไม่เข้า พลทหารคนนั้นจึงทูลว่า เกล้ากระหม่อม มีเพียงลิงไม้แกะ หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว เสด็จเตี่ยจึงขอชม เมื่อเสด็จเตี่ยหยิบมาดูๆ ก็เอาไปวางข้างกราบเรือ และทรงพระแสงยิงไปที่ลิงนั้น เสียงดังแชะๆ เสด็จเตี่ยจึงทรงพระสรวล และกล่าวชมว่า อาจารย์ท่านนี้เก่งจริงขลังจริง

ลิงจับหลักหลวงพ่อดิ่งนั้น ความจริงท่านตั้งใจให้แกะเป็นรูปหนุมาน แต่ด้วยความเชี่ยวชาญในการแกะของชาวบ้านนั้นน้อย รูปลักษณ์ที่ออกมาจะละม้ายไปทางลิง ทุกคนที่ได้ไปจึงเรียกว่าลิงหลวงพ่อดิ่ง แต่หลงพ่อท่านเสกและสร้างเป็นหนุมาน ดังนั้นจึงเท่ากับการบูชาลิงหลวงพ่อดิ่งก็เป็นการบูชาหนุมานนั่นเอง

ผู้ที่มีลิงแกะหลวงพ่อดิ่งส่วนใหญ่ จะใช้คาถาหนุมาน หลวงพ่อดิ่งด้วย โดยเริ่มจากตั้งนะโม ๓ จบ แล้วว่าพระคาถาดังนี้ “หนุมานะ นะมะพะทะ” อุปเท่ห์การใช้พระคาถาดังกล่าว คือ ให้เสกตามกำลังวัน เช่น เสาร์ ๑๐ อาทิตย์ ๖ จันทร์ ๑๕ อังคาร ๘ เป็นต้น เมื่อจะไปหาผู้ใหญ่ ให้นำลิงมาจุ่มน้ำมันจันทร์เจิมหน้าผาก ถ้าไปหาคนรัก ให้นำลิงมาจุ่มน้ำมันจันทร์วนรอบสะดือข้างซ้าย(ทักษิณาวัตร) ไปหาผู้ชาย ให้นำลิงมาจุ่มน้ำมันจันทร์วนรอบสะดือข้างขวา (ทวนเข็มนาฬิกา)

ถ้าจะทำให้เขาหลับทั้งบ้าน ให้เอาลิงปลุกเสกพระคาถาตามกำลังวัน แล้วนำไปวางไว้ที่เสาเอกของบ้าน คนในบ้านจะหลับหมด เพราะโดนฤทธิ์ของหนุมานสะกดไว้ ถ้าเราจะทำให้ศัตรูเคลิบเคลิ้ม ให้เอาลิงอมไว้ในปากแล้วเสกตามกำลังวัน เป่าลมออกไป ศัตรูจะงวยงงทำอะไรไม่ถูก เป็นจังงัง

ขอขอบคุณข้อมูลจาก : ศิษย์สายวัดสะพานสูง